عکاسی پرتره چیست ؟ عکاسی پرتره، شاخه ای از عکاسی است که در آن از چهره انسان عکسبرداری می شود.عکاسی پرتره یکی از مشهورترین انواع عکاسی است که هم در بین عکاسان آماتور و هم حرفه ای انجام می شود . این نوع عکاسی در زمینه های شخصی مثل عکاسی از دوستان، افراد خانواده و حتی خود عکاس نیز انجام می پذیرد . یک عکاس پرتره حرفه ای با استفاده از تکنیک های عکاسی مثل استفاده از نور، رنگ ها و ترکیب بندی, عکس های با کیفیتی می گیرد.

از آنجایی که پرتره نگاری بیشتر معطوف به عکس از انسان ها می شود چند سال پیش معادل نادرست"تک چهره" برای واژه ی پرتره باب شد که به دلیل گویا نبودن و نامناسب بودن آن خیلی زود منسوخ گردید . پرتره در حقیقت می بایست نمای بزرگ تری از سوژه را نسبت به کل عکس در برگیرد تا امکان بررسی و مطالعه موضوع اصلی برای مخاطب میسر شود . شاید کوتاه ترین و درعین حال رسا ترین تعریف برای عکاسی پرتره را بتوان به این شکل ارائه کرد : شاخه ای از عکاسی است که در آن از چهره انسان عکسبرداری می شود.

اکنون بنا بر تعریف فوق می توان گفت این نوع عکاسی خود شامل انواع مختلفی است - پرتره تمام قد - پرتره پرسنلی - پرتره هنری - پرتره سیاسی - پرتره تبلیغاتی - پرتره خانوادگی و ...

در عکاسی پرتره باید به این نکات توجه داشت : وضعیت قرار گرفتن دوربین نسبت به سوژه، لنز مورد استفاده، پس زمینه، موقعیت سوژه، حالت سوژه، کادر بندی و نورپردازی . البته نباید فراموش کرد که برای تهیه یک پرتره خوب مطالعه و داشتن اطلاعات قبلی درباره ی سوژه ارزش است . در هنگام عکاسی، می توان درباره کار، سرگرمی ها، علائق و موضوعات مورد توجه سوژه با او به گفتگو پرداخت و در خلال گفتگو به حرکات، اشارات و رفتارهای شخصی او توجه کرد.

معمولاً فاصله های کانونی لنزهای مورد استفاده برای عکاسی پرتره بخاطر بار روانی لنزهای واید و نرمال، از دو برابر نرمال به بالا و بخاطر کاهش شدید عمق میدان وضوح در لنزهای تله بلند، کمتر از چهار برابر لنز نرمال است.ب هتر است عکس های پرتره را با عمق میدان کم ( یعنی با دیافراگم باز ) تهیه کرد تا پس زمینه محو شود و سوژه با تاکید بیش تری دیده شود . یک عکاس موفق پرتره، باید بتواند با سرعت کار کرده و ویژگی های فردی خاص و معانی حالاتی مانند خم شدن سر، برق زدن چشم و تغییرات آنی چهره سوژه را تشخیص داده و آن ها را ثبت نماید .

تاریخچه عکاسی پرتره این شاخه از عکاسی ازهمان بدو اختراع و رواج دوربین به وجود آمد واین از آنجایی نشات می گرفت تهیه عکس پرتره روشی ارزان تر و دست یافتنی تر و به مراتب راحت تراز نقاشی پرتره که تا قبل از رواج دوربین برای ثبت تصاویر چهره های سرشناس استفاده می گردید,بود . در اواسط قرن نوزدهم ، هزینه ی نسبتا پایین عکسهایی که با تکنیک داگرئوتیپ گرفته می شوند، سبب رواج این سبک در چهره پردازی گردید . ( این روش ، اولین سبک عملی عکاسی است که در آن تصویر برروی صفحاتی از جنس فلز یا شیشه تشکیل می شد . نام مخترع این سبک لوئیس داگر است ) به سرعت در شهرهای بسیاری در سرتاسر دنیا، آتلیه هایی دایر گردیدند که برخی از آن ها روزانه بیش از پانصد عکس می گرفتند . این سبک اولیه با چالش های فنی نظیر طولانی بودن زمان نوردهی مواجه بود . سوژه ها معمولا در مقابل پس زمینه های ساده قرار گرفته و نور پردازی به آن ها از طریق تابش نور ملایم از پنجره ی بالای سر آن ها و انعکاس نورهای موجود به کمک آینه صورت می گرفت . با پیشرفت تجهیزات عکاسی، امکان گرفتن تصاویر با مدت زمان نوردهی کوتاه تر بوجود آمد و عکاسان آزادی عمل بیشتری بدست آوردند و بدین ترتیب توانستند سبکهای جدیدی در عکاسی پرتره ابداع نمایند.با گسترش تکنیکهای عکاسی، عکاسان پا از آتلیه فراتر گذاشته و استعدادهای خود را به سمت میادین جنگ ، آن سوی آب ها و مناطق دوردست سوق دادند.

عکاسی مدلینگ چیست؟ طراحان مد اولین گروهی هستند که در یک پروژه مدلینگ شروع به کار می کنند . آن ها با طراحی انواع پوشاک ، کیف و کفش ، زیورآلات و هزاران محصول دیگر که امروزه در کیفیت زندگی بشر از اهمیت بسزایی برخوردارند، می توانند خلاقیت و زیبایی را در هم بیامیزند . یک طراح مد به وسیله عکاسان خبره و کارآزموده برای به نمایش در آوردن طرح های خود و ارائه کارهایش به تولیدکنندگان و جلب نظر آن ها از عکاسی مدلینگ استفاده میکند و از عکس های گرفته شده در تبلیغات و بازار کاری استفاده میکنند . یکی از شاخه های عکاسی محسوب میشود . که در ان طرح های ارائه شده بدست طراحان ماهر به همراه مدل عکسبرداری می شود . این شاخه از عکاسی بسیار جالب و پر محتوا است .در این نوع شاخه از عکاسی که نوعی از عکاسی تبلیغاتی نیز محسوب می شود . برندهای مختلف پوشاک از مدل های معروف و مشهور برای تبلیغات برند خود استفاده میکنند . که خود عکاسی تبلیغاتی نوعی عکاسی مدلینگ نیز محسوب می شود . عکاسی مدلینگ در بیشتر وقت ها نیاز به تجهیزاتی دارد . : رفلکتور , سافت باکس , فلش های چتری و . . . همچنین عکاسی مادلینگ به لنزهای زوم در حدود 70 تا 210 نیز نیاز دارد . لوکیشن برای عکاسی مدلینگ بسیار حائز اهمیت می باشد . که بهترین محل را با توجه به سلیقه خود انتخاب کنید . مانند برف , کویر , کوه , باغ یا عمارت , و یا داخل استودیو و . . . انتخاب لباس شما نیز بسیار حائز اهمیت می باشد . که باید با توجه به مد سال و علاقه شما باشد. عکاسی مدلینگ به یاد داشته باشید که اساس کار در عکاسی مدلینگ، در مورد لباس، مد و زیبایی است . پس تمام تمرکز خود را روی این نکته بگذارید . در این مدل عکاسی باید با اعتماد به نفس عمل کنید و مدل ها را به سمت و سوی دلخواه هدایت کنید . بنابراین اضطراب و استرس را کنار گذاشته و با دقت کار خود را ادامه دهید . قبل از شروع عکاسی، هدف را از پیش تعیین کرده و تکنیک ها و زوایای مختلف را در ذهن خود مرور کنید . لوازم مورد نیاز از جمله سه پایه دوربین، لباس ها و غیره را حاضر کرده و با درمیان گذاشتن هدف تان با سوژه، کاری کنید که احساس راحتی داشته باشد . اگر تمرکز عکاسی روی لباس است، از آرایش صورت و مو برای جلوه دادن به لباس استفاده کنید، همین طور برعکس . برای ایده گرفتن برای ژست مدلها، می توانید از آخرین شماره مجلات مد مردان و زنان استفاده کنید . ژست های جدید و جذاب را امتحان کنید . در آتلیه عکاسی می توانید عکسهای خوبی در این زمینه بگیرید . چراکه شرایط نور را به دلخواه تنظیم کرده و از ایجاد سایه های ناخواسته جلوگیری می کنید . اگر یک استودیوی مجهز ندارید، می توانید یک اتاق کوچک در منزل تان را آماده کنید و با ایجاد یک صفحه سفید در پشت زمینه، محیطی ایده آل را آماده کنید . اگر جلوه ای تحریک کننده و فریبنده را می خواهید، آرایش تیره و سنگین و مدل موی کار شده به کار شما می آید.
تاریخچه عکاسی مدلینگ در سال ۱۸۲۲ مخترعی فرانسوی در ۵۷ سالگی توانست نختسین تصویر تثبیت شدهٔ دائمی را تولید کند . نخستین کار بر جای مانده از او به ۴ سال بعد از این تاریخ مربوط می شود . نیپس بعد ها با یک عکاس جوان تر به نام لوئی ژاک ماندداگر ( ۱۷۸۹-۱۸۵۱ ) که طراح دوربین عکاسی پیشرفته تری بود به همکاری پرداخت . پس از ۱۰ سال دستگاه داگرئوتیپ ساخته شد . این دستگاه که تصویر مثبت تولید می کرد در سال ۱۸۳۹ به نمایش گذاشته شد و بدین ترتیب عصر عکاسی آغاز گردید . اگر پرسیده شود عکاسان اولیه با چه انگیزه ای فعالیت می کردند می توان در پاسخ به این سؤال چنین گفت که آنان در جستجوی یک محمل هنری بودند نه در اندیشهٔ دست یافتن به ابزار یا دستگاهی مفیدبرای عرضه به بازار باشند . نخستین عکس پرتره گرفته شده تصویر رابرت کارنلیس، متعلق به ۱۸۳۹ میلادی ( ۱۷۵ سال پیش ) . عکس توسط خود رابرت کارنلیس گرفته شده است.و همچنین نخستین عکس مد شناخته شده در جهان به تاریخ سال 1850میلادی در دادگاه ناپلیون سوم برمیگردد ، اما تا اوایل قرن 20 این شاخه از عکاسی به عنوان یک هنر عمومی در بین مردم ناشناخته بود . نخستین مجلات مد ،هارپر بازار و ووگ برای نشان دادن لباس ها از قرار دادن آن ها در دست استفاده میکردند .نخستین نشانه های این هنر همراه با گسترش مد در بین عموم مردم دیده شد . تا زمانی که Condé Nast با استخدام بارون آدولف مایرد ( آلمانی، 1868-1946 ) در سال 1913 پرتره هایی از مدل ها ، هنرمندان و اشراف برای وگ گرفت و این عکس ها آغازی بود برای عکاسی مدلینگ و یکی از همین عکس ها به عنوان عکس سرمقاله مجله ووگ مورد استفاده قرار گرفت.

امروزه با پیشرفت صنعت مد و مدلینگ در کنار عکاسی ، سبب خلق آثاری زیبا در هنر عکاسی و در جهت پیش برد تبلیغات و بازاریابی و که نتیجه آن ارتقاء فروش برندهایی در جهان شده است . عکاسی مدلینگ یکی از محبوب ترین سبکهای عکاسی پرتره است که در آن نهایت خلاقیت از لحاظ تکنیکهای عکاسی و نورپردازی ، ادیت ، پز و ژست سوژه ، ترکیب بندی و سایر موارد کلیدی یک عکس خوب را بصورت خلاقانه همراه دارد .بدون شک تکنیک و هنر عکاس در این سبک از عکاسی و طراحی ژرنال و کاتالوگ برند ها اولین ویژه گی ا ست که در کنار زیبایی و محبوبیت مانکن ها چشم نواز بینندگان است .